BLOG Van (be)denken naar doen – die keer dat de burgemeester meedanste.

Zo’n twee jaar geleden ontstond het idee voor een terugkerende spontane disco midden in de publieke ruimte om vreemden van elkaar met elkaar te laten dansen. De Vreemde(n)disco was een feit. Lees hier het hele verhaal. Inmiddels hebben we vorig jaar op 6 Vreemdendisco’s gedanst, tientallen vreemden verbonden en hebben we de herinnering aan en de foto’s van een groot aantal zeer bijzondere momenten (zie hier).

Vreemdendisco from JurianVermoolen & FrancesRompas on Vimeo.

Wat is dan de reden dat ik dit nu aankaart? Van de week hoorde ik van mijn collega ondernemers voor de zoveelste keer zuchten om de complexiteit van het vinden en benaderen van de juiste mensen. Met name het laatste bleek de uitdaging. Wat is de juiste vorm, met welke boodschap, op welke toon en via welk kanaal?

Eerlijk gezegd weet ook ik daarop vaak niet het antwoord (en geloof alsjeblieft niemand die pretendeert dat wel te weten aangezien dat van zoveel factoren afhangt). Maar wat ik wel weet is dat doen me veel verder heeft gebracht dan bedenken. Dat betekent niet dat alles altijd meteen bingo is, maar wel dat (als je niet uit het veld laat slaan) in beweging blijven je veel verder brengt dan stilstaan en mijmeren.

In lijn met mijn Winnen en Falen-blog ten tijde van Cult Dealer Enzo zal ik zodoende zo nu en dan het proces delen van een DOEN. Dus niet alleen het eindresultaat, waarbij het lijkt alsof alles zonder slag of stoten met slechts geluk meteen succes heeft. Omdat ik regelmatig fouten maak en ook moedeloos raak, ik het leuk vind om deze processen te delen en het je misschien over die drempel van idee naar actie helpt.

#fail4life

Verloop

Verzoek – mail 30 maart 2016

Beste burgemeester Van Zanen,

u kent mij als de jongste telg van Venezia en wellicht als oprichter van Stichting Cult Dealer Enzo en werfkelderfestival Cultfest. Naast mijn werkzaamheden voor ROCMN en als zzper ben ik, op de achtergrond, in de culturele sector, de ondernemers- en mensenrechtenkringen altijd een bezige Utrechter geweest.

Het moment is echter aangebroken dat ik voor het eerst de nood voel om op de voorgrond te treden. Niet voor mezelf, maar voor Utrecht. De stad van kennis en cultuur, maar vooral ook van barmhartigheid, samenhorigheid en kleinschaligheid. Het liefst zou ik gezien mijn positieve aard vòòr iets pleiten. Om echter legitiem met gelijkgestemden fysiek een plek op te eisen in het Hart van Nederland zullen wij dit onder andere doen met behulp van een demonstratie, waarvan wij de gemeente op de hoogte zullen stellen.

Met een minstens zo betrokken groep Utrechters uit alle hoeken van de samenleving van ondernemers, migranten, roc-studenten, leden van diverse sociëteiten, VVD-ers, breakdancers, D66 leden, kritisch denkenden, de immer verwelkomende utopisten en vele andere vreemdsoortigen is voor ons het moment aangebroken om de polarisatie in het debat een halt toe te roepen.

Vanaf de week van 4 April 2016 zullen wij onder de noemer De Vreemde(n)disco regelmatig opduiken in het stadsaanzicht om welwillende vreemden van elkaar, met elkaar, in gedans en gesprek te laten gaan.

Zo wensen we de stille meerderheid een gezicht te geven in plaats van de schreeuwende meerderheid voeden. (zie NOS)

Ons inziens deelt u als hartstochtelijk liberaal met ons deze onstilbare drang naar nuancering, ontmoeting, vrijheid en  leven in plaats van overleven.

Daarom nodigen we u fier uit om samen met ons het Utrechtse leven te vieren. Met een gesprek. Met wat vreemden. En wat soepele danspassen. Zonder politieke agenda. Als burgervader. Als Utrechter. Als mens.

Namens De Vreemde(n)disco*,

Mariangela

Resultaat – again and again and again

1e afwijzing – telefonisch: wel zin, geen tijd

2e uitnodiging door Vreemde(n)disco in mei 2016

2e semi-afwijzing doch verkapte toezegging – per mail op 24 mei 2016, om 16:37

Geachte mevrouw De Lorenzo,

Hoewel de burgemeester van goede wil is en hij heel graag een keer met jullie samen wil dansen, lukt het wederom helaas niet op de door jullie voorgestelde data 25 mei en 30 juni a.s. Hij heeft juist op die dagen een overvolle agenda die doorloopt tot in de avond. We blijven het proberen bij volgende edities. Graag horen we t.z.t. wanneer deze disco’s weer worden c.q. zijn ingepland.  

Met vriendelijke groet, x van x, Bestuursassistent burgemeester Van Zanen

3e uitnodiging door Vreemde(n)disco in november 2016

1e dans met de burgervader.

10 december danste hij de chachacha tijdens de vierde Vreemde(n)disco: don’t be a stranger! en schreef hij in zijn online fotodagboek over zijn ontmoeting:

“Avondeet op m’n kamer een pizzaatje en loop vervolgens naar het Stadskantoorplateau. Bewonder de ‘dansdemonstratie’ van de Vreemdendisco van initiatiefneemster Mariangela de Lorenzo. Zij danst, samen met een aantal vrijwilligers, met passanten en maakt ondertussen een praatje met ze over het thema ‘we staan voor iedereen en zijn tegen niemand’. Kan het natuurlijk niet laten, maak zelf ook een dansje.”

https://www.utrecht.nl/…/fotodagboek-…/woensdag-14-december/

CONCLUSIE – de aanhouder wint

De moraal van het verhaal is: dub niet te lang over de hoe, wat, wie en waar, doe en deel je waarom. Hoewel een goed samenhangend verhaal je geloofwaardigheid bevestigt is het naar mijn mening de oprechte intentie die de benaderde overtuigt. Geef de ander daarbij wel de ruimte om dit voel je niet afgewezen, probeer het nog een keer en .

*MANIFEST VREEMDE(N)DISCO

[M] Mondige minderheden bepalen te vaak de toon van het gesprek. De zwijgende meerderheid heet niet voor niets zwijgend.

[A] Al te vaak bespreken we moeilijke zaken alleen met vrienden en bekenden die het eigenlijk al met ons eens zijn.

[N] Niet het ontmoeten van andere meningen en mensen staan centraal, maar zelfbevestiging. Daarmee leer je niet bij, of leer je niet groeien.

[I] Ik wil dit anders doen.  Met jou in gesprek om niet langer vreemd te zijn voor jou.

[F] Feesten zijn het leukst als je er met zijn allen wat van maakt: een samenleving ook. Daarom organiseren we een Vreemde(n)disco.

[E] Een disco waar je kan dansen, praten, sjansen, kijken, luisteren, oefenen in het omgaan met andere meningen en mensen.

[S] Samen, niet langer als zwijgende meerderheid, staan we sterker. Verschillen moeten er zijn, pas dan leef je samen.

[T] Tot nu!