Yellow Fever – what’s in a skin?

Naast een Italiaanse naam variërend van Maringa en Michelangelo tot Marie Anchella en amandelvormige ogen, heb ik ook een gele huid. Iets waar ik met én zonder respect regelmatig op gewezen word. Een huid waar ik trots op ben, omdat ik dat van huis uit heb meegekregen én omdat me dat kan permitteren. Ik word niet buitengesloten of gediscrimineerd op basis van mijn huidskleur: ik zit aan de ‘exotische’ kant van het spectrum of ‘ben wel chinees, maar niet zo erg chinees’, zoals iemand eens tegen me zei.

Ondertussen ken ik de meest inspirerende, creatieve, intelligente, prachtige en grappige meisjes en jongens, die niet op die bijvoeglijke eigenschappen beoordeeld worden maar juist op diezelfde huid. Een fenomeen dat niet alleen niet van deze tijd is, maar eigenlijk van geen enkele tijd had moeten zijn. Dat er verschillen zijn, snap ik en omarm ik. Maar dat we gezamenlijk een massastandaard van verheerlijking hebben gecreëerd waarin haar- en huidskleur, gewicht, lengte en andere kenmerken globaal een status van de superieure schoonheid hebben gekregen, maakt me in en in verdrietig.

Daar waar ik me hulpeloos voel en slechts met individuen het gesprek kan aangaan, maakte Ng’endo Mukii een prachtige en ontroerende video waarmee ze sharable bewustzijn creëert voor het fenomeen van het bleken van de huid. Naast studenten met het vak Ondernemerschap op De Dansopleiding het belang en de urgentie van een krachtig ‘waarom?’ mee te geven, hoop ik dat deze video hen inspireert de daadwerkelijke potentie hiervan in te zien.

“Hierarchies of beauty cuts into our skin, never admitting that we are all a little bit uncomfortable.”

Yellow Fever: FULL from Ng’endo Mukii on Vimeo.